Hellenic Poetry/Ελληνική Ποίηση. By George Arvanitidis

Γαία/Gaia

Ω μάνα εσύ αρχόντισσα που μας εγενείς όλους

εσύ που δεν εφτιάχτικες μα πάντοτε υπήρχες

που έφτιαξες δάσοι, βουνά, ποτάμια και λαγκάδια

και στα παιδιά σου τα έδωσες όλο χαρά γεμάτη.


Κι Ουρανός εζήλεψε, σου ζήτησε μια χάρη

κάτι να έχει συντροφιά να του ομορφενουν τα άστρα

και εσύ πουλιά εγενησες και τα αφίσες να φύγουν

και του Ουρανού γεμίσανε το αδιανό σπίτι.


Μα και ο Πόντος σου κάνε παράπονο μεγάλο

που αφίσες τον κόσμο του χωρίς πνοή και άδειο

και εσύ μαλάκια έφτιαξες, τα ψάρια και τα κήτοι

και τα αφίσες να κολυμπούν μες του γιαλού την όχθη.

Γεώργιος Αρβανιτίδης. Λονδινο 12/06/2012

Ηρώων χώρα

Εγώ... γεννήθηκα σε τόπο διψασμένο.

Στον κόσμο γύρο ξακουστό

σε γνώση και σε αίγλη.

Πολλά ανακαλύψαμε, στον κόσμο τα μοιράσαμε

Κι πήραμε για ευχαριστώ, πίκρα, πόνο και φθόνο.

Δεν φτάσανε λένε αυτά, θέλουν πολλά ακόμα

γιατί το κτήνος δεν μπορεί να καταλάβει πέψη

κι όσο και αν το ταϊζουμε θα θέλει πάλι κι'άλλο.

Γη των ηρώων των βοσκών του Αλεξάνδρου χώρα

πως έτσι εκατάντησες τούτη εδώ την ώρα.

Προδοθήκες λαβοθήκες, σαν έρμαιο παραδοθήκες

με τα παιδιά σου σαν να ζουν σε λήθαργο ριγμένα.

Σήκω κορδώσου ανάπνευσε Ελλάς ηρώων χώρα

εσύ που άντεξες πολλούς βαρβάρους και κοθώνια

Σήκω εσύ και δείξε τους , πως αναπνέει ο άδης

γιατί και αν σε σκοτώσουνε Έλλην θεός θα γένεις.

Γεώργιος Αρβανιτίδης, Οξφόρδη 27/02/2013

Προέλευση/Origin

Ένα αστέρι έπεσε και μια ευχή στα σπλάχνα μου γεννήθηκε.

Θα θελα να ήμουνα εκεί όπου το αστέρι έφυγε για το τελευταίο του ταξίδι.

Σε κόσμους μακρινούς πέρα από κάθε φαντασία,

σε κόσμους ξένους που τίποτα από όσα ζούμε δεν έχουνε αξία.

Nα γίνω κοσμοναύτης του ονείρου και αν σταθώ και τυχερός να βρω της ρίζες μου που με φτιάξαν σε αυτό που είμαι σήμερα.

Γεώργιος Αρβανιτίδης Οξφόρδη 01/03/2013